Het karate is ongeveer 2000 jaar geleden in het oude China ontstaan en werd Chuan-Fa (Chinees boksen) genoemd. Het werd uitgedacht door de monnik Bodhidharma. Doordat Okinawa (een japans eiland) vlakbij China lag, duurde het niet lang of het Chuan-Fa werd beoefend door een gedeelte van deze eilandbewoners. Een koning genaamd Sho Shin uit de 15e eeuw verbood het dragen van wapens op het eiland. Hierdoor ontwikkelde het Chuan-fa zich verder. Het Okinawaan Ginchin Funakoshi die zijn verdedigingskunsten in 1922 als eerste op het Japanse vasteland demonstreerde. Men was zo enthousiast over zijn verdedigingkunsten dat er besloten werd om het op alle lagere scholen van Japan in te voeren. Door de demonstraties van Ginchin Funakoshi kwamen er vele anderen meesters bij hem om les te nemen. Later heeft Funakoshi zijn vededigingskunsten KARATE-DO genoemd. KARA staat voor LEEG, TE voor HAND en DO voor (levens)weg. KARATE_DO betekend dus de weg van de lege hand. Toen Funakoshi in 1957 stierf, telde het KARATE-DO vele leerlingen over de gehele wereld.